در این مقاله آموزش تقدم عملگر ها + مثال را بررسی میکنیم.
عملگر در برنامه نویسی
عملگر در برنامه نویسی بین دو عملوند قرار میگیرد و یک کاری را بر روی آن ها انجام میدهد.
به طور مثال وقتی مینویسیم 2 + 3 عدد دو و سه عملوند و + یک عملگر میباشد.
نمونه مثال هایی از عملگر را در زیر مشاهده میکنید:
x = 2 + 3
y= 3 / 2 + 1
z= x * 2 + 1
همانطور که مشاهده میکنید حاصل عملگر ها در سمت چپ ذخیره میشوند یعنی در عبارت اولی 2 + 3 و حاصل آن در x ذخیره میشود.
بیشتر بخوانید: trace-table چیست؟
انواع عملگر ها در برنامه نویسی
در برنامهنویسی، عملگرها به عنوان نمادهایی برای انجام عملیات ریاضی و منطقی بر روی دادهها استفاده میشوند.
انواع عملگرهایی که در برنامهنویسی استفاده میشوند عبارتند از:
عملگرهای ریاضی
- جمع (+): برای افزودن دو عدد به هم استفاده میشود.
- تفریق (-): برای تفریق دو عدد از یکدیگر استفاده میشود.
- ضرب (*): برای ضرب دو عدد به هم استفاده میشود.
- تقسیم (/): برای تقسیم یک عدد بر عدد دیگر استفاده میشود.
- باقیمانده (%): برای محاسبه باقیماندهی یک عدد توسط عدد دیگر استفاده میشود.
- افزایش (++): برای افزایش یک عدد به مقدار ۱ استفاده میشود.
- کاهش (–): برای کاهش یک عدد از مقدار ۱ استفاده میشود.
عملگرهای منطقی
- AND (&&): برای انجام عملیات AND بر روی دو عبارت منطقی به هم استفاده میشود.
- OR (||): برای انجام عملیات OR بر روی دو عبارت منطقی به هم استفاده میشود.
- NOT (!): برای انجام عملیات NOT بر روی یک عبارت منطقی استفاده میشود.
رشته ای
- اتصال (+): برای اتصال دو رشته به هم استفاده میشود.
- تکرار (*): برای تکرار یک رشته چند بار به هم استفاده میشود.
عملگرهای مقایسهای
- مساوی (==): برای بررسی برابری دو مقدار به هم استفاده میشود.
- نامساوی (!=): برای بررسی نامساوی دو مقدار به هم استفاده میشود.
- بزرگترین (>): برای بررسی بزرگتر بودن یک مقدار نسبت به مقدار دیگر به هم استفاده میشود.
- کوچکترین (<): برای بررسی کوچکتر بودن یک مقدار نسبت به مقدار دیگر به هم استفاده میشود.
- بزرگتر مساوی (>=): برای بررسی بزرگتر مساوی بودن یک مقدار نسبت به مقدار دیگر به هم استفاده میشود.
- کوچکتر مساوی (<=): برای بررسی کوچکتر مساوی بودن یک مقدار نسبت به مقدار دیگر به هم استفاده میشود.
این عملگرها تنها بخشی از عملگرهایی هستند که در برنامهنویسی استفاده میشوند و بسته به زبان برنامهنویسی، میتوان از عملگرهای دیگری نیز استفاده میشود.
علاوه بر این، در زبانهای برنامهنویسی مختلف، عملگرهایی با نوع و قابلیتهای متفاوت نیز وجود دارند.
به طور کلی، عملگرها به برنامهنویسان کمک میکنند تا کدهای خود را به سرعت و به صورت کارآمدتری اجرا کنند.
بیشتر بخوانید:معرفی 10 سایت کامپایلر آنلاین
تقدم عملگر ها
در ادامه آموزش تقدم عملگر ها + مثال به تقدم و اولویت بندی عملگر ها میپردازیم.
تقدم عملگرها به ترتیبی اطلاق میشود که عملگرها در یک عبارت ریاضی اجرا میشوند.
به عنوان مثال، در عبارت ریاضی 3 + 4 * 5، ابتدا 4 * 5 (که تقدم بالاتری نسبت به جمع دارد) انجام میشود و سپس با عدد 3 جمع میشود.
بنابراین، نتیجه این عبارت برابر با 23 است.
ترتیب تقدم عملگرها در زبانهای برنامهنویسی معمولاً بر اساس قواعد ریاضی است که در آن به اولویت بالاتری برای عملگرهایی مانند ضرب و تقسیم نسبت به جمع و تفریق اعطا میشود.
برای مثال، در زبان برنامهنویسی C، تقدم عملگرها به صورت زیر است:
1. پرانتزها ()
2. عملگرهای گروه بندی {} []
3. عملگرهای ضرب، تقسیم و باقیمانده * / %
4. عملگرهای جمع و تفریق + –
5. عملگرهای رابطه < <= > >=
6. عملگرهای مساوی == !=
7. عملگرهای منطقی AND &&
8. عملگرهای منطقی OR ||
9. عملگرهای انتساب = += -= *= /= %= &= |= ^= <<= >>=
بنابراین، در صورتی که یک عبارت ریاضی شامل چندین عملگر باشد، عملگرهای با تقدم بالاتر اول اجرا میشوند و سپس به ترتیب تقدم عملگرهای پایینتر ادامه میدهند.
این قانون تقدم عملگرها در برنامهنویسی، برای اطمینان از درستی محاسبات ریاضی در برنامهها بسیار مهم است و برنامهنویسان باید با آن آشنا باشند.
همچنین، در صورتی که بخواهید ترتیب اجرای عملگرها را تغییر دهید، میتوانید از پرانتزها استفاده کنید تا تقدم اجرای عملگرها را تعیین کنید.
نمونه مثال تقدم عملگر ها در برنامه نویسی
مثالی از ترتیب تقدم عملگرها به شکل زیر است:
int result = 5 + 6 * 2 - 8 / 4;
در این مثال، ابتدا عمل ضرب انجام میشود، زیرا تقدم ضرب بالاتر از جمع است.
بنابراین، 6 * 2 ابتدا انجام میشود و نتیجه آن برابر با 12 است.
سپس، عمل تقسیم انجام میشود، زیرا تقدم تقسیم بالاتر از جمع است. بنابراین، 8 / 4 انجام میشود و نتیجه آن برابر با 2 است.
سپس، عمل جمع و تفریق انجام میشود، زیرا تقدم آنها یکسان است و بر اساس قانون اولویت، این عملگرها از چپ به راست انجام میشوند.
بنابراین، ابتدا 5 + 12 انجام میشود، که نتیجه آن 17 است، سپس 17 – 2 انجام میشود و نتیجه نهایی برابر با 15 است. بنابراین، مقدار result برابر با 15 است.
در این مثال، تقدم عملگرها بر اساس قواعد ریاضی صورت گرفته است و برنامهنویس باید با این ترتیب آشنا باشد تا بتواند محاسبات را به درستی انجام دهد.
در صورتی که بخواهید ترتیب اجرای عملگرها را تغییر دهید، باید از پرانتزها استفاده کنید تا تقدم اجرای عملگرها را تعیین کنید.
به عنوان مثال، در این مثال، اگر بخواهیم عمل جمع را قبل از عمل ضرب انجام دهیم، میتوانیم از پرانتز استفاده کنیم، به شکل زیر:
int result = (5 + 6) * 2 - 8 / 4;
با استفاده از این پرانتز، ابتدا 5 + 6 انجام میشود که نتیجه آن 11 است، سپس این عدد با 2 ضرب میشود، که نتیجه آن 22 است.
سپس، عمل تقسیم انجام میشود، که نتیجه آن همچنان 2 است. در نهایت، عمل جمع و تفریق انجام میشود، که نتیجه نهایی برابر با 20 است.
بنابراین، مقدار result در این حالت برابر با 20 خواهد بود.